Druga strona Dracona (rozdział 3)

Rozdział już zbetowany przez Juszaawi :) dłuższy rozdział już prawie skończony więc za kilka dni będzie.

_______________________________________________

(tydzień wcześniej~Snape)

Właśnie siedziałem w miękkim fotelu czytając fascynującą książkę, kiedy mój chrześniak mi przeszkodził.

-Severusie, mam do ciebie niezwykle ważne pytanie.

-Skoro jest takie ważne, to pytaj.

-Kiedy Dracon ma urodziny? Nigdy nie widziałem żeby obchodził je w Hogwardzie.

-To jest takie ważne pytanie? Po co ta informacja jest ci potrzebna?

-Chce po prostu wiedzieć.

-22 lipca – niemal wysyczałem  ,ponieważ byłem lekko poirytowany zachowaniem Pottera.

-Dobrze.

Nie minęło nawet pół godziny, a do rezydencji przyjechał Lucjusz. Powiedział, że planuje przyjechać za siedem dni do mojej rezydencji wraz z synem na miesiąc, aby odpocząć. Powiedział też, że może Harry i Draco wreszcie się pogodzą. Zielonooki słysząc tą wiadomość, powiedział:

-Więc przyjedziecie w dniu urodzin Draco, tak? Może moglibyśmy zrobić dla niego imprezę-niespodziankę?

-Przyjęcie? Sąd taki pomysł? -powiedział Snape.

-Jeśli się uda, panie Potter, nie widzę przeszkód. Mój syn dawno nie obchodził swych urodzin.- powiedział starszy Malfoy.

Przez tydzień Harry zdołał namówić Lucjusza, aby zrobić przyjęcie niespodziankę dla Draco. Ja sam nigdy bym się nie zgodznił na coś takiego. Jednakże zostałem przegłosowany.

(wracamy do rzeczywistości~Draco)

Jest już po kolacji. Za dwie godziny pójdę do tej piwnicy. Niech się cieszą ,że poświęcam im mój drogi czas. Poszedłem do łazienki wziąć kąpiel ,a po niej nałożyłem balsam oraz różnorakie kremy, by odżywić mą skórę. Włożyłem na siebie błękitną koszulę oraz czarne, mocno przylegające spodnie. Włosy natomiast ułożyłem w charakterystyczny dla mnie sposób. Wyglądałem na moje skromne zdanie oszołamiająco ,zresztą tak jak zwykle. Spojrzałem na zegarek ,który pokazał godzinę 21.57, zszedłem więc do piwnicy. Gdy otworzyłem drzwi, wszyscy zaczęli mi śpiewać „sto lat”. No tak mam dziś urodziny. Całkiem o nich zapomniałem. Czy to przez to ,że tak często myślę o Potterze?

~~~Harry~~~

Bardzo się cieszyłem ,że Draco zapomniał o swoich urodzinach, choć na pierwszy rzut oka nie było tego po nim widać. Ostatnio czuję się, jakby jakaś dziwna siła mną kierowała. Nie mam pojęcia, jak to się stało ,ale gdy zaśpiewaliśmy już „sto lat”, rzuciłem się na blondyna krzycząc jego imię. Obaj upadliśmy ,a ja się do niego przytulałem. Oczywiście nie wspomnę, że nasze usta dzieliły centymetry od spotkania się ,ale na szczęście w porę siebie opanowałem. Złożyłem mu życzenia, po czym wręczyłem białą różę.

~~~Draco~~~

Harry wbrew pozorom był strasznie słodki ,gdy się na mnie rzucał. Najpierw ogarnęło mnie zdziwienie ,ale po chwili uśmiechnąłem się do niego. W końcu na to zasługiwał ,a kwiat od niego był niezwykle uroczym gestem. Przez resztę wieczoru tylko zerkałem na niego ukradkiem i widziałem, że jest czymś przygnębiony.

Zaraz po tym jak Chłopiec, Który Przeżył złożył mi życzenia ,inni zaczęli robić to samo (tylko bez przewracania …i dawali inne prezenty). Gdy już najedliśmy się oraz wszyscy razem wypiliśmy kilka kieliszków wina, stwierdziliśmy ,że w coś zagramy. Po kilku minutach zdecydowaliśmy zagrać w mugolską butelkę. O dziwo to jedyna gra, której pochodzenie mi nie przeszkadza.

-Teraz wytłumaczę zasady ,gdyby ktoś jeszcze ich nie znał. -Powiedziałem i zacząłem wyjaśniać.

-Jedna osoba kręci butelką i musi pocałować osobę ,którą wskaże butelka. Jeśli jednak któraś osoba nie zgodzi się na pocałunek, to obydwie odpadają. Osoba, która wygra wejdzie w posiadanie wybranej mikstury od Severusa. Kto zaczyna?

-Ja mogę zacząć. -Odezwał się Fred. Zakręcił butelką ,która wskazała Rona’a. 

Nie wiem dlaczego, ale pocałowali się. Może u nich wszystko zostaje w rodzinie? Teraz to Ronald zakręcił i wylosował Hermionę ,która zrezygnowała z pocałunku i oboje odpadli. Z powrotem Fred zakręcił i wylosował Lunę.

Po jakimś czasie zostały już tylko trzy osoby : Ja ,Harry i Pansy. Była moja kolej. Po raz pierwszy dzisiaj wylosowałem tą okropną i denerwującą dziewczynę ,ale nie mogłem przegrać, pocałowałem ją z niechęcią. Ona wylosowała Harry'ego. Od razu powiedziała ,że go nie pocałuje i tak oto ja wygrałem. Jak w ogóle można było myśleć inaczej, ja zawsze wygrywam. 

Była godzina pierwsza w nocy. Powiedziałem ,że po eliksir przyjdę do wujka później ,a teraz wszyscy są zmęczeni, więc pójdziemy spać.To chyba były moje najlepsze urodziny. Skończyłem właśnie 16 lat ,a do tego wszystko zorganizował zielonooki. Na szczęście ja i Potter mamy pokoje najwyżej. Wszyscy już weszli do swoich sypialni. Gdy Harry miał już iść do swojego pokoju, złapałem go za rękaw i zaciągnąłem do mojego pomieszczenia, po czym zamknąłem drzwi i przycisnąłem do nich Harry'ego.

-Potter, czemu taki smutny byłeś, jak się na ciebie nie patrzyłem? Zdawało mi się, czy byłeś zazdrosny o pocałunek z Pansy? –powiedziałem z wrednym uśmieszkiem

-Yyyy...-Zaczął się rozglądać, szukając przy tym drogi ucieczki. Dlatego też nie przedłużając wpiłem się lekko w jego usta, kładąc ręce na jego pasie. Odwzajemnił pocałunek ,ale gdy tylko oderwałem się od jego warg, wybiegł do swojego pokoju zamykając się w nim.